fbpx

Omdat ik zoveel mogelijk wil leven vanuit vrijheid en ontwikkeling trok Friends Indeed gelijk mijn aandacht. Zij hebben in 2009 de Campus Challenge in India opgericht om medische zorg en ontwikkeling te bieden aan kinderen met een beperking, of zoveel mooier zoals Sherma, de verantwoordelijke van de campus, het noemt: <children with one or multiple challenges>

Vanuit het geloof dat de handicap een straf van God is, houden ouders deze kinderen vaak verborgen en missen ze alle zorg. Vrijheid en gelijkheid is dus op meerdere aspecten ver zoek. Meermaals werd ik geconfronteerd met mama’s die vragen om alsjeblieft hun dochter mee te nemen naar ons land 😢. Een pijnlijk gevoel gaat mij door merg en been bij het zien van onrecht en onmacht en toch, werd ik ook overstelpt met intense gevoelens van geluk als ik zie hoe sommige families er voor elkaar zijn in de dorpen, hoe de kinderen op de campus genieten van aandacht en zo dankbaar zijn dat ze mogen en kunnen studeren en ontwikkelen op zowel mentaal als fysiek vlak. Ik bewonder hun steeds weer hoe zij:

    • fysio volgen / looprekje blijven gebruiken, ook als het moeilijk is
    • tot in de late uurtjes studeren
    • voor elkaar zorgen zoals meisjes die elkaars haren invlechten, een blind kindje een ander in de rolstoel voortduwt die op zijn beurt de weg leidt,…
    • maandelijks teruggaan naar hun ouders in de vissersdorpen, waar het niet altijd veilig is of de warmte heerst zoals je dat voor ieder kind mag verwachten

                     

Samen met collega’s hebben we onze handen uit de mouwen gestoken en het schooltje geverfd. Ze geloven erin dat wij als blanke mensen geluk brengen, dat voelt natuurlijk niet als gelijkheid en aan de andere kant leidde onze aandacht voor hun hierdoor tot eens zo veel erkenning en bewondering en besefte ik dat ik naast het verven, net zoveel impact maakte door bewust aandacht te geven als ze dansen en spelen, en door mee te genieten van de eindeloze selfies waar zij zo blij van worden.

Gezien worden is duidelijk een basisbehoefte die overal ter wereld gelijk is!

Aansluitend zijn we enkele dagen in Bengaluru geweest wat mijn emoties nog meer overhoop bracht. Ze dromen in Vizianagram van een luchthaven maar aangekomen in Bengaluru benoemde mijn collega haar zorg die ik gelijk deelde: kijk wat er gebeurt met een luchthaven … dorpjes mogen ruimen voor de hoge gebouwen en opkomende economie en een familie dorp wordt een krottenwijk. Waar vinden hier de mensen elkaar – ze lopen naast elkaar maar zien elkaar helemaal niet meer. Wie is nu het meest gelukkig?

Bengaluru                       versus                           Vizianagaram
             

Deze ervaringen dragen voor mij iedere keer weer bij aan mijn persoonlijk leiderschap en dankbaar ga ik iedere keer met nieuwe ervaringen en wijsheden naar huis, met de vraag is wie leert eigenlijk van wie? Ik denk dat we allemaal hebben mogen ervaren hoe we van elkaar leren en zo de 2 werelden weer ietsje dichter bij elkaar brengen.

Wat neem ik mee:

  • <Why are you running? vroeg Sherma me waarop ik uitlegde dat dat niet het geval was en dit mijn gebruikelijke looppas is. Waarop hij zei: Ik herken het bij jullie blanke mensen en toch hebben jullie nooit tijd>  Peter, Jarne en Zoë zullen het graag horen: ik ga dus nog meer trachten te vertragen in het leven en genieten van de reis (al besef ik dat dat mijn levenswerk is 😜)
  • Het verven verloopt allesbehalve volgens onze westerse normen (denk aan een 2de laagje dat voor hun niet nodig is, er vooral heeel veel water bij de verf wordt gedaan)  en dan is de vraag: voor wie doen we het? Dus: Bij iedere verbinding ga ik denken aan: behandel de ander zoals hij behandeld wil worden … en dus niet zoals je zelf behandeld wil worden>
  • Wat is er nu mis met fietsen op de snelweg 😜. Fietsen, scooters, tuktuks, koeien … je vindt ze allemaal op de snelweg en toen we trachtten uit te leggen dat dit in Nederland echt niet kan kregen we zo een verraste blik …wat is daar nu fout aan. Het is die blik die volgende keer als ik het verkeersbericht hoor ‘fietser gesignaleerd op de snelweg’, een lach op mijn gezicht zal toveren ☺️
           

meer impressies:
https://vimeo.com/84228133?embedded=true&source=vimeo_logo&owner=2392126